Μόνες παρουσίες δίπλα μου τα βράδια, σκιές, που μιλάνε για σένα. - Θυμάσαι; - Πώς να μην θυμάμαι. μοιάζεις με κάτι που μου πέσε απ την τσέπη το απόγευμα, μ’ ότι πατάω τα βράδια στις λεωφόρους -θυμάσαι; Πανσέληνος ήταν μα βλέπαμε όλοι το ίδιο φεγγάρι; Στο σκοτάδι... τα πάντα είναι απαλότερα.