Ωρα κατω απ το νερο

Άλλοτε δεν υπάρχει ίχνος φωτιάς στο σπίτι, και άλλοτε βρίσκονται μαζεμένοι πέντε, δέκα αναπτήρες. Ο ύπνος σου βαρύς, σαν το τσιγάρο που μόλις έστριψες, μα ακόμα δεν κατάλαβα πως έφυγες το βράδυ. Βολική όμως να ήξερες πόσο μου στάθηκε η φυγή σου, ευκολότερα αφού μάσαγα στίχους μες την απώλειά σου. Που γράφτηκαν ημιτελείς, στην αύρα του κορμιού σου αν και ακόμα εκκρεμούν φιλιά, αγκαλιές, και το πλατύ Αντίο.